czwartek, 25 czerwca 2020

Nie musisz mi mówić

Znów sztylet się wbił
Znów zabolało
Znowu coś pękło

Ja wiem to wszystko
Wiem, że jestem tłustą świnią
Nie musisz mi o tym mówić
Gdy walczę ze sobą
By nie zwymiotować 

Ja wiem, że się nie nadaję
Na bycie lekarzem
Ale nie wmawiaj mi
Że nie zdeptałaś
Moich innych marzeń

Ja wiem, że nie jestem idealna
Ale nie mów mi
Że tak bardzo się mną interesujesz teraz
Gdy przez tyle lat
Zostawiłaś mnie samą

Z etykietkami
Nienormalnej
Dziwnej
Niedojrzałej
Głupiej

Nie musisz mi mówić tego
Co sama wiem,
Zwłaszcza, że słuchanie tego
Wbija kolejny sztylet

Po którym coraz bliżej mi
Do powrotu do tego
Co według Ciebie jest
Mniejszym złem

Mogę porzucić ten nałóg
By wrócić do poprzedniego
Mogę wrócić do starej siebie

Ale wtedy nie wiń mnie
Jak będę martwa

niedziela, 21 czerwca 2020

Mówisz, że
Nie potrafie?

Mówisz, że
Nie podołam?

Mówisz, że
To za trudne?

Mówisz mi
Tyle okrutnych słów

Tak bardzo chcesz mnie pogrążyć
Tak bardzo
Mnie nienawidzisz?

Nie chcesz widzieć mojego sukcesu
Gdy paraliżuje Cię
Twoja porażka?

Ale mam Ci coś do powiedzenia
Ty, która mnie tak nienawidzisz
Która mnie tak ogranicza
Która chce mnie zniszczyć

Potrafię
Zrobię
Podołam

I to koniec histori

czwartek, 4 czerwca 2020

Nie jestem

Nigdy nie będę dobra
Nigdy nie będę perfekcyjna
Nigdy nie będę wystarczająca

Bo przez chorą ambicje
I perfekcjonizm
Nie mogę zrobić kroku

Jeśli nie będzie idelny
Jak mogę ruszyć z miejsca?

Nie jestem dobra
Czuje się brudna
Czuje, że jestem zła
Czuję
Że nienawiść mnie wypełnia
Skierowana przeciwko mnie

Za dużo wszystkiego
A i tak słyszę
Że przesadzam

Że powinnam sobie poradzić
Że nie mogę marudzić
To są moje obowiązki

Że przecież już 
Nie raz zawaliłam
Więc teraz albo będzie perfekcyjnie
Albo muszę porzucić marzenia

Nie mam prawa
Do nie perfekcyjnych marzeń
Do nie perfekcyjnego
Sposobu życia

Muszę zrobić wszystko idealnie
By móc kontynuować marzenie
Inaczej
Zostanę zamknięta w klatce
Bez możliwości
Rozprostowania skrzydeł

środa, 3 czerwca 2020

zmiana

Tak kusi
Zimny blask ostrza
Rozlana na nim krew

Mój sposób na zmianę
By chociaż coś
Zostało stałe

Ale nie mogę
Odrzucam je
Odrzucam to
Co jest straszne

Zamknę w pudełku
Schowam pod dywanem
Zamknę łańcuchami
Poudaje

Poudaje że nie ma
Poudaje że nic 
Się nie dzieje

Schowane w pudełku
Rozrywa mnie od środka
Łzy płyną
Schowane

By nikt nie widział
By nikt się nie martwił

To jest znane
To nieznane
Jest przerażające

Każda zmiana
Jest straszna

Każda osoba
Jest straszna

Nienawidzę siebie
Że jestem słaba

Ale by stać się silną
Muszę się zmienić

A zmiana
Jest straszna

niedziela, 31 maja 2020

Przeciwko

Uderzyłam ją w twarz
Zabolało mnie

Krzyknęłam by mnie zostawiła
Zawsze jest przy mnie

Patrzyłam w jej brązowe oczy
Z nienawiścią

Mój najgorszy wróg
To ja
Ja przeciwko mnie

Dlatego uderzałam nie raz
Cięłam ile mogłam
Krzyczałam
Próbowałam by zniknęła

Nie pomogło nic

Jestem żałosna
Przez  siebie
Dlatego tak walcze
Bo zawsze sprawiam kłopoty

Dlatego proszę zostaw mnie
Przyjaźnie zakończyłaś
Odsunęłaś mnie od wszystkich

Nienawidzę siebie
I chce bym zniknęła

To tragedia
Bo jestem swoim
Największym wrogiem

czwartek, 9 kwietnia 2020

Lustro

Lustereczko powiedz przecie
Czy ta bajka
Pisana czyjąś ręką
Dobre ma zakończenie?

Wisisz sobie spokojnie
Pokazujesz odbicie
Pokazujesz kłamstwa
Które ukrywają tak wiele

Lustereczko, powiedz przecie
Co ma wartość
A co już nie?

Liczą się jeszcze
Te puste słowa
Które kiedyś 
Miały wartość?

Lustereczko, powiedz przecie
Co jest ważne?
Co się jeszcze liczy
W tym tekturowym świecie?

Lustereczko, powiedz przecie
Jaka mam być?
Co mogę jeszcze zmienić
By coś znaczyć?

Jak określić swoją wartość
Której nigdy nie miałam?
Jak określić samą siebie
Gdy tyle razy się rozpadłam?

Lustereczko, powiedz przecie
Jak mam żyć
Kiedy nigdy naprawdę nie żyłam?

środa, 8 kwietnia 2020

Karty

Wyciągnęłam kartę
Pierwszą,
Drugą,
Trzecią
I kolejną.

Naprzeciw
Siedział Los
Ze swoją talią.

Gdy moja składała się z dwójek
On wyciągał Asa
Przegrywałam
Raz za razem

Musiałam być odważna
Nawet jeśli się bałam

Musiałam stać się lwem
Musiałam być tygrysem

By ochronić ten organ
W mojej piersi
Bo krew, pot i łzy
Mogą narobić bałaganu

Aż w końcu
Wyciągnęłam Jokera
I jedna rzecz mi się udała

Wyciągnęłam drugiego
I druga rzecz
Mi się udała

Już nie grałam
Dwójkami na Asy
Mogłam zacząć nowe rozdanie
Z całą paletą kart

Mogąc w końcu walczyć
O swoje


#2 Karty

wtorek, 7 kwietnia 2020

Skrzydła

Pokaż mi swoje blizny
Ja Ci pokażę swoje
I niech one
Opowiedzą swoją historię

Jeśli nie potrafisz
I łzy będą płynąć
Zamiast opowieści
Wezmę je na siebie

Jeśli Twoje skrzydła
Są połamane
Pożyczę Ci swoje
By Twoje również
Mogły złapać wiatr

A jeśli po tym wszystkim
Niebo nas nie przyjmie
Przejdziemy przez to Piekło
Razem

Aż znajdziemy drogę
Która nas wyzwoli
Z ciemnych okowów przeszłości
Łańcuchów bólu

Będę Twoim zwiadowcą
Będę Twoim pionierem
Pokaże Ci moją drogę
Która może pokaże Ci
Pierwszy znak Twojej

Nie jesteś sama
Nie jesteś bezsilna
Żadne z nas nie jest
Bo ja stanę przy Tobie

Challenge #1 - Skrzydła

sobota, 15 lutego 2020

Miałam być

Tyle razy słyszałam
Te okrutne słowa
Że mam być perfekcyjna

Miałam być idealnym dzieckiem
Kiedy dorośli wokół mnie
Tacy nie byli

Miałam nie kłamać
Gdy oni byli
Pełni kłamstw

Miałam przejść przez to życie
Bez żadnego potknięcia
I bez żadnej porażki

Że moje marzenia
Są bezsensowne
Nieopłacalne

Że nie warto

Zgubiłam się gdzieś
Między wymaganiami
Między tymi murami
Którymi mnie otoczyli

Zasypali ograniczeniami
Zabronili być sobą
Stworzyli małą marionetkę
Na dziurawych łańcuchach

A gdy i one pękły
Gdy stanęłam na nogach
Odkryłam 
Że jestem zagubiona

Że nie wiem kim jestem
Czy jeszcze mogę
Pozbierać tamte
Strzaskane marzenia
Połamane zamki
Zniszczone sny

Spadły moje maski
Rozpadłam się na kawałki

Kim jestem?
I jak odzyskać siebie?