Znowu

Tyle czasu miałam
To gówniane szczęście

Gdzie każdy mój wysiłek,
Kończył się wyśmianiem
Gdzie nawet czarny kot
Omijał moją drogę
Jakby ironicznie mi mówił

Powodzenia

Moje słowa
Których jest
Tak wiele i wiele
Które mnie duszą tak bardzo

Chcąc je wykrzyczeć
Otworzyłam pustkę

Tyle słów
Tyle zdań
Wyrazów
Uczuć

Zamkniętych

Niezdolna
Niezdolna by powiedzieć
Niezdolna by wykrzyczeć
Niezdolna do ulgi

Popłynęła krew

Kreska
Druga
Trzecia

Krew zabrudziła ziemię

Czwarta
Piąta

Zabrudziła
Biel skarpetki

Szósta
Siódma

Bezsensowne
Nie koją bólu
Nie dają ulgi
Duszą mocniej

Miałam do powiedzenia
Tyle różnych słów
Teraz
Żadne nie przychodzi
Mi do głowy

Jestem znowu w ciemności
Znowu się duszę

Proszę
Proszę
Proszę
Proszę
Proszę
Proszę

Uwolnij mnie
Albo
Zabij